ΜΙΚΡΟΝ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ (ΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ)

Ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἀποδείπνου ­περιέχει ἕνα θαυμάσιο πλοῦτο ­προσευχῶν καί αἰ­τήσεων. Μ’ αὐτές συνομιλοῦμε μέ τόν Κύριο καί Δεσπότη τῆς ζωῆς μας, μέ τήν ἄσπιλη Δέ­σποινα τῶν οὐρανῶν, μέ τόν φύλα­κα Ἄγγελό μας καί ὅλους τούς Ἁγίους. Κι ὅλα αὐτά καθώς ἀρχίζει ἡ νύχτα. Λίγο πρίν κοιμηθοῦμε. Τήν ὥ­­­­ρα πού πέφτει τό ­σκοτάδι στή γῆ, στρέφουμε μέ πόθο τόν νοῦ καί τήν ­καρδιά μας στήν ἀνέσπερη καί ἀδιάδοχη ἡμέρα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Καί ἱκετεύουμε τόν Κύριο νά μᾶς ἀξιώσει νά ζήσουμε αἰωνίως στή θεία ὡραιότητα τοῦ Παραδείσου, ἐκεῖ πού δέν θά ὑπάρχουν νύχτες καί πειρασμοί, ἀλλά ὅλα θά εἶναι λουσμένα στό Φῶς τοῦ Θεοῦ.