ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΙΣΤΗ…. ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β’

«Λέτε ότι πιστεύετε στον Θεό και το θεωρείτε αρκετό. «Και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίσσουσι» (Ιακ. 2,19). Εσείς ως άνθρωπος πρέπει να έχετε κάτι περισσότερο. Ας πούμε, σας οφείλει κάποιος πέντε διαφορετικά πράγματα, και σας επιστρέφει μόνο το ένα, δεν θα θυμώσετε; Και από εσάς ο Δημιουργός ζητά πέντε πράγματα, ενώ εσείς του προσφέρετε μόνο το ένα. Αυτά τα πέντε πράγματα είναι τα εξής: Η πίστη στον Θεό, η γνώση της αγάπης του Θεού, η γνώση της θέλησης του Θεού, η γνώση της ενέργειας του Θεού, η γνώση της κρίσης του Θεού.
Στην πίστη στον Θεό μπορούσατε να φθάσετε όπως θα έφθανε ένας οποιοσδήποτε παγανιστής, παρατηρώντας τη φύση, και συμπεραίνοντας ότι η ύλη προϋποθέτει και Δημιουργό. Όμως όλα τα άλλα ο παγανιστής δεν μπορεί να τα γνωρίσει χωρίς το Ευαγγέλιο του Χριστού…
Δεν φτάνει, λοιπόν, μόνο η πίστη στον Θεό, αλλά είναι απαραίτητα και όλα τα άλλα που ο Σωτήρας του κόσμου ανήγγειλε στους ανθρώπους και ζήτησε απ’ αυτούς. Αφού εάν ήταν αρκετό μόνο εκείνο που η φύση μας υπαινίσσεται, και που εσείς θεωρείτε αρκετό, τότε και ο ερχομός του Υιού του Θεού στον κόσμο θα ήταν άχρηστος, και τα πάθη Του στον σταυρό ανόητα. Γι’ αυτό βιαστείτε, μέχρι να έρθει ο θάνατος, να ντύσετε τον νεκρό σκελετό της πίστης σας με σάρκα και ζωή.» (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ
131. Στον διάκονο Π. Ν. για τη δεισιδαιμονία των άθεϊστών
132. Στον γονέα που ρωτάει: «Υπάρχουν τα πνεύματα;»
133. Προς μια γερόντισσα για την ανάσταση των σωμάτων
134. Στον καθηγητή Μίλαν Ι. που ρωτά για το Α’ Κορ. 3,18
135. Στον δημόσιο υπάλληλο Σ. Π.: Η ιστορία περί υιοθετημένου
136. Προς ένα φιλότιμο άνθρωπο: Περί συκοφαντών
137. Προς το αφεντικό Ν. Ν. για την αθέτηση του λόγου
138. Σ’ έναν μπακάλη για το σωστό ζύγισμα
139. Σ’ έναν ουνίτη για την αλλαγή πίστεως
140. Στον αλουμινά Στόγιμιρ Π. για τη λιτανεία
141. Σ’ ένα γονέα για μια ολέθρια προίκα
142. Στον εργάτη Νικόλα Τσ. για το πνευματικό έλεος
143. Προς έναν άρρωστο στρατάρχη για το αιώνιο κέρδος
144. Στον δικαστή Πέτρο Π. για την αίτηση που απορρίφθηκε
145. Στον Λούμπισαβ Ι. για την ημέρα του Θεού
146. Στον φοιτητή, ο οποίος ρωτά για την επιρροή του άλλου κόσμου σ’ αυτόν εδώ
147. Στον σιδερά Ράντοσαβ Ι. για τον προδότη Ιούδα
148. Στον ίδιο για τη σωτηρία όλων των αμαρτωλών
149. Σ’ έναν κηδεμόνα για την ιερωσύνη
150. Προς μια φτωχή γυναίκα για την επιτυχημένη προσευχή
151. Στον αχθοφόρο Μπρανίμιρ Ι. για το «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε…»
152. Στον εκπαιδευόμενο Κ. Τ. για τη ρωσική τραγωδία
153. Προς έναν ιερέα για τις εξωτερικές «λεπτομέρειες»
154. Σ’ έναν καθηγητή για το μάθημα των θρησκευτικών
155. Για τον μοναχό Συμεών: Περί ημέρας και νύχτας
156. Προς τον κύριο Ι. Π.: Για τον πονηρό δούλο
157. Στον εργάτη Πρέντραγκ Α. για τα τρία φόβητρα των δαιμόνων
158. Στη μοναχική κυρία για την προσευχή
159. Στον τυπογράφο Γ. Κ. για τον ασπασμό του ιερέα
160. Στον φιλαναγνώστη της Αγίας Γραφής: Για την «ευωδία» και την «οσμή» (Β’ Κορ. 2,14-16)
161. Στον μοναχό Σάββα για τις επιθέσεις εναντίον του μοναχισμού
162. Στον αρχάριο της πίστης: Για την επιστροφή στην πίστη
163. Στον καθηγητή Βλαδίμηρο Κ.: Πάνω στον λόγο του Μάρκ. 4,12
164. Προς μια γυναίκα για την τρέλα
165. Στον πρόεδρο Βόιν Β.: Περί του πτώματος καί των αετών
166. Στον κλειδαρά Ι. Τ. για τη ζωή του αμαρτωλού
167. Σ’ έναν σλαβόφιλο για την πείνα στον «Παράδεισο»
168. Στον ιερέα Ντραγκούτιν Δ. για τους δύο μάρτυρες του Θεού