ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Δημητρίου Ε. Νεραντζή
Άρχοντος Διδασκάλου του Αποστόλου
της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας

Εν όψει της επανεκδόσεως του Αναστασιματαρίου του Κωνσταντίνου Πρίγγου από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, θα ήθελα κατ’ αρχήν να παραθέσω μερικά στοιχεία τα οποία θα αναδείξουν τη σημασία του όλου εγχειρήματος.

Το ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ του Δασκάλου Κωνσταντίνου Πρίγγου τυπώθηκε πρώτη φορά στην Κων/πολη, όπως γράφτηκε από τον αείμνηστο Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου κυρ-Αβραάμ Ευθυμιάδη. Κυκλοφόρησε σε τεύχη το 1952 και το 1953 από τον ίδιο το Δάσκαλο, περιλαμβάνοντας μόνο τους τέσσερις κύριους ήχους (μέχρι τα απόστιχα του Τετάρτου ήχου). Όταν ο Δάσκαλος νοσηλευόταν σχεδόν ημιπαράλυτος στον Ευαγγελισμό (1962), δι’ εξόδων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τον έζησα από κοντά καθώς τον επισκεπτόμουν καθημερινώς σχεδόν. Εκεί, τον παρεκάλεσα να δεχθεί να τον ηχογραφήσω με το μαγνητόφωνό μου για να αποπερατωθεί το Αναστασιματάριον που είχε μείνει ατελείωτο. Με εμπιστευόταν και δέχθηκε με προθυμία, αλλά δυστυχώς η έκδοση του ολοκληρωμένου Αναστασιματαρίου δεν έγινε όσο ήταν στη ζωή ο Δάσκαλος (να σημειωθεί ότι τότε, μαζί με τους ύμνους του Αναστασιματαρίου, ηχογραφήθηκαν και πάρα πολλοί άλλοι ύμνοι, πραγματικός θησαυρός για την εκκλησιαστική μας μουσική κληρονομιά).

Το 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου εξασφαλίζοντας από τους κληρονόμους του Κωνσταντίνου Πρίγγου την επιμέλεια και έκδοση των έργων του, και θέλοντας να βγάλει ολοκληρωμένο το Αναστασιματάριο του Δασκάλου, με παρεκάλεσε να απομαγνητοφωνήσω τα καταγραφέντα από μένα τροπάρια των υπολοίπων ήχων καθώς επίσης και τα Εωθινά, πράγμα που έκανα. Του τα παρέδωσα λοιπόν μαζί με ένα αντίγραφο της μαγνητοταινίας, έχοντας φροντίσει ώστε να είναι όσο το δυνατόν κοντά στην απόδοσή τους από το Δάσκαλο. Δυστυχώς, ο φίλος και μακαρίτης πλέον Ανδρέας Παπανδρέου στη συνέχεια έκανε προσμίξεις αυτών που του είχα δώσει με καταγραφές διαφόρων. Αποτέλεσμα όλως αυτών ήταν να αλλοιωθεί, εν μέρει, η απομαγνητοφώνησή μου και μαζί με τα αδιόρθωτα τυπογραφικά λάθη, να κάνουν αυτό το σοβαρό έργο να χωλαίνει σε πολλά μέρη. Θα ήθελα να αναφέρω εδώ ότι επειδή κατεστράφη ένα μέρος από τις μαγνητοφωνήσεις (από τα απόστιχα του Τετάρτου ήχου μέχρι τα απόστιχα του Πλαγίου του Πρώτου) παρεκάλεσα τον μακαρίτη Θρασύβουλο Στανίτσα, Άρχοντα Πρωτοψάλτη της ΜΤΧΕ, να μου αποδώσει τα μέλη κατά το ύφος του Δασκάλου, και τα παρέδωσα επίσης απομαγνητοφωνημένα στον Ανδρέα Παπανδρέου.

Το Αναστασιματάριον του Κωνσταντίνου Πρίγγου είναι μια εξέλιξη του Αναστασιματαρίου του Πέτρου Λαμπαδαρίου του Πελοποννησίου, το οποίο παρέλαβε ο Δάσκαλος όπως διαμορφώθηκε από τους μεγάλους Πρωτοψάλτες και Μαϊστόρους της Ψαλτικής Τέχνης μέσα στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό μέχρι της πρωτοψαλτία του. «Οι ίδιες μελωδίες, απλές, αλλά με μεγαλοπρεπή εκτέλεση», όπως συνήθιζε να λέει ο μεγάλος Δάσκαλος.